ภาวะพร่องออกซิเจน - วิกิพีเดีย

ภาวะพร่องออกซิเจน ภาวะพร่องออกซิเจน โรคที่เกี่ยวกับปอดหรือโรคระบบทางเดินหายใจ ระดับออกซิเจนสูง คือ ค่าความอิ่มตัวของออกซิเจนมากกว่าปกติ คือมีระดับออกซิเจนในเลือด

เกิดขึ้นเฉียบพลันและแบบเรื้อรัง อาการและอาการแสดงที่พบคือภาวะพร่องออกซิเจน เป็นอาการนํา แสดงถึงเนื้อเยื่อขาดออกซิเจน จําเป็นต้องได้รับการวินิจฉัยอย่าง  ภาวะพร่องออกซิเจน ซึ่งเวลาที่โควิดลงปอด ปอดก็จะทำหน้าที่แลกเปลี่ยนออกซิเจนได้น้อยลง ทำให้ระดับความเข้มข้นของออกซิเจนในเลือดต่ำลงด้วย ก็เลยเรียกว่าภาวะพร่องออกซิเจน พอออกซิเจนลดลง ผู้ป่วยจะเริ่มมีอาการ